- Szczegóły
-
Opublikowano: środa, 26, marzec 2014 12:40
-
administrator
Dnia 18 marca 2014 roku klasy I i II wybrały się na wycieczkę do Opola do kina Helios na film pod tytułem „Kamienie na szaniec”. Wszystkim bardzo spodobał się film.
O godzinie 8:00 wycieczka wyruszyła spod szkoły w Olszance. Gdy dojechaliśmy wszyscy ujrzeli plakat z filmu i bardzo to nas zainteresowało. Pani Lucyna Ilów zaprowadziła przed salę gdzie miały być sprawdzone nasze bilety. Na sali było bardzo dużo osób. Każdy z niecierpliwościom oczekiwał rozpoczęcia filmu.
Bohaterowie „Kamieni na szaniec” to postacie prawie, że mityczne. Dzielni, waleczni, ceniący prawdziwe wartości. Nawet, jeśli ktoś nie czytał powieści Aleksandra Kamińskiego, zwykle kojarzy Szare Szeregi, Mały Sabotaż czy Akcję pod Arsenałem. Nic dziwnego, że na tle tej mitologii narodowej film Glińskiego jawi się, jako co najmniej kontrowersyjny. Przez pierwsze dwadzieścia minut można odnieść wrażenie, że ogląda się obraz o super bohaterach, którym wszystko wychodzi – czy to w biały dzień zrzucają z budynków ogromne flagi ze swastyką, czy pod nosem patrolu wieszają kukłę ubraną w niemiecki mundur. Jest ryzyko, jest zabawa, a przy tym można zaimponować dziewczynom. Bohaterowie balansują na krawędzi – i widać, że takie balansowanie ich bawi. Ta początkowa sekwencja trochę przeraża, bo widz bardziej niepokoi się o młodych bohaterów, niż oni o siebie. Jednak w miarę upływu czasu widać na ekranie coraz poważniejsze podejście do sprawy. Większą odpowiedzialność, ale także determinację. Mówiono, że każde pokolenie ma swoją adaptację. Tegoroczna adaptacja „Kamieni na szaniec” z pewnością skierowana jest do gimnazjalistów, czyli potencjalnych czytelników lektury. Jest bardzo efektowna, głośna, momentami wręcz „hipsterska”. Widać w filmie konflikt na linii starzy-młodzi, który rozbrzmiewa również dzisiaj.
Zastanawialiśmy się skąd wzięła się nazwa "Kamienie na szaniec". Dowiedzieliśmy się, że autor zaczerpnął ten tytuł z wiersza Juliusza Słowackiego pt.: „Testament mój”.
(...) Lecz zaklinam- niech żywi nie tracą nadziei,
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie rzucone przez boga na szaniec”
Naszym zdaniem jest to najlepszy film, jaki oglądnęłyśmy w szkole gimnazjalnej, ponieważ opowiada o prawdziwych faktach i o prawdziwym życiu. Lecz uważamy, że wcale nie musiało umierać tyle młodych ludzi - mogło być zupełnie inaczej. Z drugiej strony to dzięki takim ludziom jak oni żyjemy teraz w niepodległej Polsce.
autorki: uczennice klasy I b, Urszula Golonka, Kamila Hankus i Paulina Zeman
Źródło: http://filmyicalareszta.blogspot.com/2014/03/kacik-polskiego-filmu-kamienie-na.html
Publiczne Gimnazjum 
